23 kwietnia 2014
6 kwietnia 2014
Nornik Łąking - rzecz o czystości powietrza
Już sama nazwa mnie ujęła :) Zabawne przekształcenie Nordic Walking - a doświadczenie równie cenne i rozwijające, chociaż troszkę innego rodzaju ;)) Wspólnym mianownikiem jest ruch na świeżym powietrzu i owocnie spędzony czas :)
Ale o co chodzi, zapytacie? Już piszę.
Nornik Łąking jest inicjatywą pani Doroty Wrońskiej, z wykształcenia biologa, która z wielkim entuzjazmem wprowadza mieszkańców Starej Miłosnej, Wesołej i okolic w arkana przyrody.
Ania i Staś razem z tatą dnia piątego kwietnia byli na spacerze organizowanym przez panią Dorotę. Dzieci (i dorośli) uczyli się, jak sprawdzić jakość powietrza na terenie naszego zamieszkania. Można ocenić go na podstawie organizmów wskaźnikowych. Są nimi nadrzewne porosty.Organizmy te są wrażliwe na gazy spalinowe, a dokładnie na dwutlenek siarki i tlenki azotu. Ponieważ różne porosty są wrażliwe na różną ilość gazów, opracowano metodę zwaną skalą porostową, która pozwala oszacować mniej więcej stężenie spalin na danym terenie. Poszczególne rodzaje porostów mają swoją granicę krytyczną i gdy ilość spalin w powietrzu jest dla niech zbyt duża po prostu giną. Dlatego obserwując ich występowanie lub brak, możemy ocenić stan czystości powietrza.
Możemy wyróżnić VII stref czystości powietrza. Jak mówi pani biolog, w miastach próżno szukać wrażliwszych gatunków prostów. Odróżnia się strefę względnie dobrego powietrza, gdzie dają sobie radę najodporniejsze z nich: złotorost ścienny i pustułka pęcherzykowata, od silnie skażonej pustyni porostowej (pnie nagie lub pokryte bezpostaciowym nalotem).
Podczas Nornik Łąkingu Ani udało się sfotografować złotorost ścienny i pustułkę pęcherzykowatą.
Ale o co chodzi, zapytacie? Już piszę.
Nornik Łąking jest inicjatywą pani Doroty Wrońskiej, z wykształcenia biologa, która z wielkim entuzjazmem wprowadza mieszkańców Starej Miłosnej, Wesołej i okolic w arkana przyrody.
Ania i Staś razem z tatą dnia piątego kwietnia byli na spacerze organizowanym przez panią Dorotę. Dzieci (i dorośli) uczyli się, jak sprawdzić jakość powietrza na terenie naszego zamieszkania. Można ocenić go na podstawie organizmów wskaźnikowych. Są nimi nadrzewne porosty.Organizmy te są wrażliwe na gazy spalinowe, a dokładnie na dwutlenek siarki i tlenki azotu. Ponieważ różne porosty są wrażliwe na różną ilość gazów, opracowano metodę zwaną skalą porostową, która pozwala oszacować mniej więcej stężenie spalin na danym terenie. Poszczególne rodzaje porostów mają swoją granicę krytyczną i gdy ilość spalin w powietrzu jest dla niech zbyt duża po prostu giną. Dlatego obserwując ich występowanie lub brak, możemy ocenić stan czystości powietrza.
Możemy wyróżnić VII stref czystości powietrza. Jak mówi pani biolog, w miastach próżno szukać wrażliwszych gatunków prostów. Odróżnia się strefę względnie dobrego powietrza, gdzie dają sobie radę najodporniejsze z nich: złotorost ścienny i pustułka pęcherzykowata, od silnie skażonej pustyni porostowej (pnie nagie lub pokryte bezpostaciowym nalotem).
Podczas Nornik Łąkingu Ani udało się sfotografować złotorost ścienny i pustułkę pęcherzykowatą.
Ku naszej uciesze odkryliśmy je również na naszych drzewach w ogrodzie :)
Subskrybuj:
Posty (Atom)